Czym jest bowiem szczęście? To proste jak drut. Szczęście jest to ugięcie, a więc ekstensor metaprzestrzeni, oddzielającej węzeł intencjonalnych kolineacyjnie odwzorowań od obiektu intencjonalnego, przy warunkach granicznych ustawionych omega-korelacją w alfa-wymiarowym, więc jasne, że niemetrycznym, kontinuum agregatów subsolowych. [“Cyberiada”]
For what, after all, is happiness? That’s as clear as a kilowatt. Happiness is an extraction, or more precisely an extension of a metaspace in which projections of n-intentional determinants diverge as omega approaches alpha, provided of course the asymptotes can be mapped onto a continuous, polyorthogonal aggregate of subsets called cerebrons—after me. [“The Cyberiad”]
Счастье есть экстенсор метапространства, отделяющего узел колинеационно интенциональных отображений от интенционального объекта с граничными условиями, даваемыми омега-корелляциями в альфа-мерном (разумеется, неметрическом) континууме субсольных агрегатов. [“Кибериада”]
DE: Denn was ist das Glück? Nun, das ist doch sonnenklar. Das Glück ist eine Krümmung, genauer gesagt, die Expansion eines Metaraums, der die Verknüpfung kollinear intentionaler Abbildungen vom intentionalen Objekt trennt, wobei die Grenzwerte durch eine Omega-Korrelation bestimmt sind, und zwar in einem alphadimensionalen, damit natürlich nicht-metrischen Kontinuum subsoler Aggregate. [“Kyberiade”]
RO: De fapt, ce este fericirea? Simplu ca bună ziua. Fericirea este acea difracţie, adică acel extensor al metaspaţiului care desparte nodul modelărilor colinear intenţionale de obiectul intenţional, în condiţii marginale, stabilite prin omega-corelaţie, într-un continuum alfa-dimensional, deci, clar că nemetric, al agregatelor subterane. [“Ciberiada”]